Ukrayna Avrupa'yı uçuruma sürükleyebilir.

Ukrayna Avrupa'yı uçuruma sürükleyebilir.

Ümit Yazıcıoğlu

Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin 21 Eylül'de halka hitaben yaptığı konuşmada, "NATO ülkelerinin üst düzey temsilcilerinin Rusya'ya karşı kitle imha silahlarının kullanılmasının mümkün olduğuna dair açıklamalarına" atıfta bulundu. Soğuk Savaş sırasında ABD ile SSCB arasındaki çatışmayı, ünlü Karayip krizi ve o zamanın diğer "cazibelerini bir kenara bırakırsak, göreceğiz: 21. yüzyılda, nükleer silahların doğrudan tehditleri esas olarak emperyalistler ‘den geldi. 2014 yılında Kırım Rusya'ya döndüğünde ilk açık ipuçları Ukrayna'dan geldi. Milyonlarca kişi daha sonra eski Ukrayna Başbakanı Yulia Timoşenko ile eski Ulusal Güvenlik ve Savunma Konseyi Birinci Sekreter Yardımcısı Nestor Shufrych arasındaki telefon görüşmesinin kaydını duydu. Durumu mükemmel bir Rusça ile tartıştılar. İlk başta, “turuncu prenses” basitçe heyecanlandı: “Şimdi kendim bir makineli tüfek alıp ateş etmeye hazırım.” Ve sonra omzunu kesti: "Umarım tüm bağlantılarımı açarım ve mümkün olan en kısa sürede tüm dünyayı ayağa kaldırırım, böylece Rusya'dan kavrulmuş bir tarla bile kalmaz! dedi. "Lanet olsun, atom silahlarıyla vurulmaları gerekiyor," dedi. O zaman çok az kişi Ukraynalı politikacıların bu fikirle Batılı patronlarına koştuklarından şüphelendi.

Açıkçası "katsapov'u ıslatma" önerisinin destekçileri vardı, ancak sağduyu kazandı. Moskova da bu girişimleri fark etmemeye karar verdi. Şimdi ise durum çok karmaşık, her an için atom savaşı çıkabilir.  Bu yıl Haziran ayı sonlarında Alman Hava Kuvvetleri Komutanı Ingo Gerhartz, Rusya'ya karşı nükleer silah kullanma kararlılığı olduğunu açıkça belirtirken, aynı zamanda NATO'yu buna önceden hazırlanmaya çağırdı. Bu General, “Güvenilir bir caydırıcılık için hem imha araçlarına ve hem de gerekirse nükleer caydırıcı uygulayacak siyasi iradeye ihtiyacımız var” dedi. Ve o zaman içerisinde bile "ilerici halk" bunu fark etmedi.

Görünüşe göre, BRD'nin kendi nükleer silahları olmadığı ve füze fırlatma kararı kesinlikle Berlin'de alınmadığı için yeni İngiltere Başbakanı Liz Truss'un göreve geçişi çok ciddiye alındı.  Truss hala Dışişleri Bakanlığı başkanı statüsünde, ancak zaten başbakanlık mücadelesi aşamasında, nükleer silahları başlatmak için düğmeye basmanın başbakanın önemli bir görevi olduğunu ve kişisel olarak buna hazır olduğunu söyledi. Sonra herkes Londra'nın nükleer potansiyeliyle iyi iş çıkardığını ve İngiltere'nin İttifak'ın kararlarını Almanya'dan çok daha fazla etkileyebileceğini hatırladı.

2022 için dünyanın nükleer güçlerinin listesi, Rusya'ya ek olarak dokuz devleti içeriyor: İran, Kuzey Kore, İsrail, Hindistan, Pakistan, Çin, Büyük Britanya, Fransa ve ABD. Moskova'ya karşı saldırganlık ve sert açıklamalar son üçünün politikacılarının açıklamalarından var. İlkbaharda Rusya Dışişleri Bakanı Sergei Lavrov nükleer savaş risklerini çok önemli olarak nitelendirdi: "Tehlike ciddi, gerçek, hafife alınamaz." Şubat ayının sonunda, Vladimir Putin, diğer şeylerin yanı sıra, nükleer silahların kullanımıyla saldırganlığı caydırmak için tasarlanan stratejik caydırıcı kuvvetlerin özel alarma geçmelerini emretti. Ancak Rusya'ya yönelik tehdidin yalnızca nükleer savaş başlıklarının kullanılmasından kaynaklanmadığı bir sır değil. Zaporizhzhya nükleer santralinde Ukrayna tarafından yapılan bombardıman durmazsa, nükleer bir felaket olabilir. Vladimir Putin de halka hitaben bu anı kaydetti.

Ancak Batılı politikacılar her zaman olduğu gibi bunu fark etmemeyi tercih ettiler ve Rusya'nın "nükleer tehditle şantaj yaptığını" haykırmaya başladılar. Her ne kadar Rusya Devlet Başkanı bunu başlatmadığını açıkça belirtmiş olsa da nükleer tehditlerle "konuşan tüm boş kafalar", Rusya’nın bu dengesizlerin açıklamalarını yanıtlayacak bir şeyinin olduğunu her halde şimdi hatırladılar veya hatırlamalıdırlar.

Rusya, Ukrayna ile savaş halinde.

Batı'nın Moskova'ya ve Batı'nın Kiev'e silah satışına karşı yaptırımları var; Almanya da işin içinde. Milyonlarca insan kaçıyor. Şansölye Scholz, Ukrayna Devlet Başkanı Zelenskyy'i ziyaret etti.  Avrupa vagonu sonunda bir balkabağına dönüştü: şimdi görünüşe göre Rusya'dan petrol ve gaz gelmeyecek - bunun için sözleşmeye dayalı bir gerekçe yok ve çok zorlanmış “kurallara” göre yaşamakta olan Almanya’da yaşayanlar acısından, üzgünüm, kolay değil. Yani, Rus Devlet Başkanı Vladimir Putin'in ŞİÖ zirvesinden sonraki son basın toplantısında söylediği gibi, "Hadi tıraş olalım!"  Almanya'da iyi bilinen "genel refah" modeli düşerse bu ülkede endüstri yavaşlar ve hatta bazen tamamen durur, kasabanın halkı doğaç yöntemlerle ısınmayı, odun kesmeyi, tezek yapmayı öğrenir ve ucuz enerji veren iyi Rus perisi, ne yazık ki, büyük olasılıkla bir daha gelmeyecek.

Rusya'ya yönelik ek yaptırımlar

AB Dışişleri ve Güvenlik Politikası Yüksek Temsilcisi Josep Borrell, AB dışişleri bakanlarıyla yaptığı görüşmenin ardından Rusya'ya yönelik ek yaptırımları duyurdu. Borrell, kısıtlayıcı tedbirlerin mümkün olan en kısa sürede ve AB ortaklarıyla koordineli olarak uygulamaya konulacağını vurguladı. Hem kişisel hem de sektörel düzeyde yeni yaptırımlar planlamaktalar.  

AB’ye göre Putin'in Ukrayna'yı yok etmeye çalıştığı açık. Askeri olarak başarısız olduğu için tüm ülkeyi başka yollarla yok etmeye çalışıyor," diye devam eden Borrell ‘in AB dışişleri bakanlarının özel toplantısında ilan edilen konuşmasını Rusya seferberliği nedeniyle New York'ta BM Genel Kurulu'nun eteklerinde gerçekleştirdi. Borrell, dışişleri bakanları toplantısının ardından düzenlediği basın toplantısında, Putin'in Ukrayna’yı kitle imha silahları, özellikle nükleer silahlar kullanmakla tehdit etmeye devam ettiğini söyledi: barış ve ilerleme yaratmak için batı dünyası birlikte çalışırken tüm gözlerin Dünya Barış Günün'de - Putin bu kararı niçin bugün ilan etmek için seçti" sorusunu dile getirdi. Tercümesi Başkan Putin’in son açıklamalarından AB ve tüm batı dünyası çekiniyor. Zira Putin’in şu cümlesi çok önemli ‘’Dünya hakimiyeti için çabalayanları, Anavatanımızı, Anavatanımızı parçalamak ve köleleştirmekle tehdit edenleri durdurmak tarihi geleneğimizde ve halkımızın kaderinde vardır. Şimdi yapacağız ve öyle olacak.’’

Yükseliş sarmalı dönmeye devam ediyor.

Ukrayna topraklarının kazanımlarına yanıt olarak, Başkan Putin şimdi kısmi seferberlik ilan etti: şimdi savaş alanına 300.000 Rus askeri daha gönderilecek. Bunu bir zayıflık, hatta Şansölye Scholz gibi bir "umutsuzluk eylemi" olarak yorumlamak kesinlikle yanlış değil. Ama bundan ne çıkar? Birlik, Yeşiller ve FDP tarafından son birkaç gün ve haftada talep edildiği gibi, şimdi Ukrayna'ya kesinlikle daha fazla ağır silah ve her şeyden önce Alman tankları teslim etmek istiyorlar, buna Almanya mecbur mu? Bence bu tam bir çılgınlık. Özellikle hiçbir şey Rus propagandasının eline, Alman tanklarının Donbass'a doğru yuvarlanmasından daha fazla giremeyeceği için - sonuçta, 1941-45 arasındaki korkunç Alman imha kampanyasının hatırası Rusya'da burada olduğundan çok daha canlı olarak hatırlanıyor.

Ne yazık ki, Federal Alman hükümeti dünya savaşlarının tüm derslerini unutmuş görünüyor. Dışişleri Bakanı Baerbock, "Silah teslimatları insan hayatını kurtarmaya yardımcı oluyor" dedi ve son derece yetkin Ekonomi Bakanları Habeck de Alman silah ihracatı üzerindeki birkaç kısıtlamayı kaldırmak istiyor. Çatışmaları ve hatta savaşları silah teslimatlarıyla körüklememek gibi daha önce uygulanan ilke "yanlış ve doğru değil, çünkü bazı ülkeler günümüzde saldırıya uğruyor ve tehdit ediliyorlar". Elbette - aynı mantığa göre, diğerlerinin yanı sıra Sırbistan, Irak veya Libya, ABD ve diğer NATO ülkeleri tarafından "saldırıya uğradıkları ve tehdit edildiklerinde" cömert silah tedarik edemiyorlar. Ukrayna'daki savaş, müzakerelerin gerekliliği olasılığı neden ABD'nin veya Ukrayna Devlet Başkanı Zelenskyi'nin Rusları sadece Rusya ve Ukrayna'yı değil, tüm dünyayı etkileyecek bir savaşa daha da derine sürüklemesine izin vermememiz gerektiğini belirtmek isterim.

Ukrayna, Avrupa'yı uçuruma sürükleyebilir.

Almanya'da görünüşe göre artık orta düzeyde makul tartışmalar yapılmıyor. Bir konuşmamda Ukrayna savaşını suç olarak nitelendirdiğimde ve ekonomik yaptırımların Rusya'dan çok Almanya’ya ve tüm insanlığa zarar verdiği için eleştirdiğimde, insanlar "Rus yanlısı" bir konuşma yaptığımı iddia ediyorlardı. Silah teslimatı yerine müzakereleri savunan herkes "Kremlin sözcüsü" olarak karalanıyor.  Aynı mantıkla, Ruslarla tekrar uzaya gidecekleri için Amerikalılar “Rus yanlısı” olmalıdır. Batı'nın ekonomik savaşına yönelik eleştirilerimde aslında çok haklıyım.  

Fransa uzun süredir enerji için bir tavan fiyat uyguluyor ve gaz ve elektrik fiyat artışlarını gelecek yıl en fazla yüzde 15 ile sınırlamak istiyor. Hollanda da artık enerji fiyatlarına üst sınır getirmek istiyor, yani bir hanenin ortalama tüketimi için bir tavan fiyat olmalı. 1 Ekim'den itibaren burada "şimdilik" bir gaz ek ücreti uygulanacak, yani normal tüketiciler bunun üzerine enerji şirketlerinin zararlarını ödeyecek.

Ne var ki hepsi bu kadar değil.

Ekonomik İşler Bakanlığı, Uniper ve diğer enerji ithalatçılarının kamulaştırılması için şimdiden üç haneli milyar avro bağlamında maliyetler bekliyor. Bay Habeck'in bizim için bir de "iyi haberi" var: "Almanya'da her şey yolunda giderse, tasarruf yüksek ve hava konusunda biraz şanslıyız, kışı iyi geçirme şansımız var" diyor. Acaba bu açıklamasında O Ciddimi? Yani burada ışıklar sönmesin diye iklim değişikliğinin bize ılık bir kış yaşatacağını mı ummalıyız? Bu politikanın daha fazla protestoyu hak ettiğini düşünüyorum.

Bizlerin vatandaş olarak Anti-sosyal bir gaz ek ücretine değil, enerji fiyatlarında bir üst sınıra ihtiyacımız var! Yaptırımları sarmal bir şekilde devam ettirmek yerine milyonlarca aile, birçok orta ölçekli şirket ve özellikle toplumun en fakirleri pahasına oynanan Rusya ile enerji pokerine nihayet son verilmelidir!

Durum ciddi

Rusya'nın kısmi seferberlik kararı ve Lugansk, Donetsk, Kherson ve Zaporizhzhia'da referandum ilan etmesi durumun ciddiyetini gösteriyor. Şimdi sahada farklı gerçekler var. Savaş ne kadar uzun sürerse, net ve kabul edilebilir bir çözüme ulaşmak o kadar zor olur. Dolaysıyla İlgili tüm tarafları diyalog ve istişare yoluyla ateşkese ulaşmaya çağırıyoruz. Başkan Erdoğan’ında belirtiği gibi. Bu savaşın her iki ülke halkına, bölgeye, dünyaya ödettiği bedeller ortada. Hiç kimse bu bedeli daha da artırma anlayışında olmamalı. Ancak biz attığımız adımlarla bir noktada mutluyuz. Örneğin rehinelerin değişimi konusunda bugün adımlar atıldı. Sayın Putin ve Sayın Zelenski ile Başkan Erdoğan’ın yürüttüğü diplomasi trafiği neticesinde Rusya ve Ukrayna   arasında 200 savaş esirinin mübadelesi bugün gerçekleşti. Türkiye’nin arabuluculuğunda gerçekleşen bu esir mübadelesi savaşın sonlandırılması yolunda önemli bir adımdır.

22 Eylül 2022, Lüksemburg