Kore‘de kadın ve erkek itfaiyeciler!

Kore‘de kadın ve erkek itfaiyeciler!

Ümit Yazıcıoğlu

Üniformalı kadın ve erkeklerin haklı ölümleri resmen anılır. Görev başında ölen toplam 148 itfaiyeci, Eylül 2016'da Gangneung Şehrindeki Seokranjeong'da çıkan yangınla savaşırken ölen İtfaiye Kaptanı Lee Young-uk ve Kıdemli İtfaiyeci Lee Ho-hyeon ve İtfaiyeci Heo Seung dahil olmak üzere Daejeon Ulusal Mezarlığı'nda toprağa verildiler. Koreli -min hanım, 2016 yılında Taebaek şehrinde şiddetli bir fırtınanın yol açtığı hasarlarla uğraşırken hayatını kaybetti.

Ancak çoğu, gittikten sonra geride kalan ailelerin acılarını anlamaya çalışmıyor. Yaslı aileler, aile üyelerinin onurlu ölümüyle gurur duymak yerine uzun süre kayıplarının yasını tutarlar. Dong-A Ilbo'nun Kahraman Ekibinin, bir hikayelerini burada ele almak istiyorum: Hayatlarını adayan insanlar ve geride kalanlar.” Seokranjeong'daki yangında oğlunu kaybeden bir baba, her sabah erkenden yangın alanındaki anıtı süpürür, elleriyle temizler ve paspaslar. Kocası 30 yıl birlikte yaşadıktan sonra aynı yerde ölen bir eş, her sabah rahmetlinin ayakkabılarını temizletiyor ve her gece ona gönderilemeyen bir mektup yazıyor. "Sensiz bu dünyadaki her şeyden nefret ediyorum’’,  cümlelerini mektubunda hep vurguluyor.

Halbuki bilinmesi gereken şudur, uzun süredir devam eden bir keder ruh hastalığına dönüşebilir veya dönüşür.  Kocası itfaiyeci olmaktan o kadar gurur duyuyordu ki telefon ve araç numaralarına '911' yazmıştı. Şiddetli bir fırtınanın zarar verdiği siteden kocasının ölüm haberini duyunca, sadece 100 günlük kızını düşünerek kendini topladı. Ağlayamıyordu, gülemiyordu. Gülüşünü görenlerin arkasından konuşacağından korkuyordu, zaten iyi göründüğünü söylüyordu. Zor zamanlarda kayınvalidesiyle birlikte çiğ pirinç şarabı olan makgeolli içerdi. Küçük yaşta eşini kaybettikten sonra pankek satarak oğlunu tek başına büyüten kayınvalidesi, eşinin acısını paylaşabileceği tek kişiydi. Kendini toplamaya çalışırken panik atak geçirdi.

Yaslı ailelerin dayanabileceği pek fazla yer yok. Ülke genelinde itfaiye istasyonunun 65.000 üyesinden sadece ikisi onlara destek vermekten sorumlu. Görev başında hayatını kaybeden itfaiye görevlilerini anmak için her yıl düzenlenen anma töreninde ölenlerin aileleri, programın anlamsız ritüelleri nedeniyle birbirleriyle garip vakit geçiriyorlar. Bu durumda, her Mayıs ayında Washington, DC, ABD'de düzenlenen “Ulusal Polis Haftasından’’ farklıdır. Görevlerinde ölen polis memurlarını anmak için bisiklet turu veya ailelere psikoloji danışmanlığı gibi çeşitli programlar içeren, konferanslar  verilir, etkinlikler yapılır. Bir mum ışığında anma yapılan bu etkinliklerin en önemli özelliğidir. Polis memurları, ölenlerin ailelerine bire bir rehberlik yapıyor ve içinde bulundukları otobüse onlarca polis bisikleti eşlik ediyor, el sallayarak vatandaşlarla vatandaşa yakın oldukları imasını verirler.  Anma töreninde geçen yıl hayatını kaybedenlerin isimleri bir saatten fazla anılırken, aileden bile olmayanlar kendilerini teselli ediyor ve onlara sempati duyuyorlar.

Kore'de, onlara destek olmak için gönüllü olan kamu görevlileri ve yaslı aileler, birbirlerini neşelendirmek ve iş başında hayatını kaybedenlerin ailelerine el uzatmak için kendi kendilerine yardım grupları kurdular. Bu üniformalı kadınlara ve erkeklere bir hayat borçlu olan toplum, acılarını ailelerinin tek başına aşmasına izin veremez. Üniformalılara saygı duyduğu kadar ailelerine de sahip çıkmalıdır ki geride kalanlar mutlu bir yaşam sürdürebilsin.

12 Ağustos 2022, Lüksemburg