İran'ın cesur kadınları dayanışmamızı hak ediyor.

İran'ın cesur kadınları dayanışmamızı hak ediyor.

Ümit Yazıcıoğlu

Basında çıkan haberlere göre, İran'da rejimini eleştiren protesto gösterilerinde 41 kişi hayatını kaybetti. Genç bir Kürd kadının hunharca ölümüyle tetiklenen protestolar halen devam ediyor. Tahran'daki görgü tanıklarına göre hem güvenlik güçleri hem de göstericiler arasında şiddet kullanma isteği artıyor. Güvenlik güçlerinin giderek daha saldırgan hale geldiği ve daha fazla silah sesi duyulduğu belirtildi. Göstericiler arasında özellikle genç insanlar saldırgan davranıyorlar. Göstericiler kamu tesislerini tahrip etmişler, arabaları ve çöp kutularını ateşe vermişler ve polis memurlarını dövmüşler.

Bu Protestolar 22 yaşındaki Kürd kadın Mahsa Amini'nin ölümüyle tetiklendi. Baş muhafazakâr Cumhurbaşkanı Ebrahim Raisi'nin polisi ve hükümeti, bu Kürd kadının ölümü ve ülke çapındaki infial nedeniyle açıklama yapmakta zorlandı.

İran büyük bir devrimin eşiğinde.

Önümüzdeki birkaç gün ve hafta, bunun gerçekten olup olmayacağına karar verecek. İslam Cumhuriyeti'ndeki koşulların yıkılmasına kimin öncülük ettiği zaten belli - bunlar günlerdir mollaların acımasız rejimine korkusuzca karşı çıkan cesur İranlı kadınlar.

İran devleti, otoriter rejimlerin her zaman yaptığı gibi, şiddet ve baskıyla karşılık veriyor. Şimdiye kadar başaralı olmadı. Yanlış başörtüsü taktığı için ahlak polisi tarafından tutuklanan 22 yaşındaki Mahsa Amini'nin ölümünü protesto eden kadın ve erkekler bu kez de yılmıyor. Şimdiye kadar meydana gelen düzinelerce ölüme rağmen. Rejimlerinin korkusunu hissedebiliyor, görebiliyor, koklayabiliyorlar gibi görünüyor. Şimdi ya da asla? Öyleyse şimdi.

İranlı kadınlar başörtüsü takıp takmama konusunda karar vermek istiyor. Bu özgürlük için protestonuz 44 yıldır arkasında baskının inşa edildiği bir vana açtı. İşsizlik, aşırı kötü ekonomik durum, İran'daki insanlar üzerinde her gün artan hayatta kalma baskısı, katıksız yoksulluk ve umutsuzluk - tüm bastırılmış öfke şimdi kırılıyor.

Protestolardan bu yana yöneticilerin kapatmaya çalıştığı ülkeden pek bir şey öğrenmiyorsunuz. Çoğu mesajlaşma hizmeti ve sosyal ağ uzun süredir engellendi ve İnternet şimdi en azından Tahran'da kapatıldı. Bu da yeni bir şey değil. 2019 protestoları da farklı değildi. Boğulan iletişim kanallarının sisinde rejim vahşice karşılık verdi. İran'da protesto eden herkes canını tehlikeye atıyor.

Bu sefer de farklı değil ve başörtüsü yakan kadınların, protestoları filme almak için polisleri döven erkeklerin, Ali Hamaney'i parçalayan 'Yüce Lider' pankartları taşıyanların, ellerinde 'Yüce Lider' pankartları taşıyanların görüntülerini gördüğümüzde bunu aklımızda tutmalıyız. 'Diktatöre ölüm' ve 'Hamaney bir katildir, lider olamaz' diyenler. Bunu yapmak İran’da kendi hayatınızı riske atmak demektir. Ancak rejimle birlikte görünürde bir çıkış yolu yok - o halde insanların bir hediyeleri bile yoksa, kaybedecek bir gelecekleri var mı?

İranlıları nasıl destekleyebiliriz?

Amerikalılar yaptırım uyguladı. Almanya, davayı BM İnsan Hakları Mahkemesi'ne götürmek istiyor. Sosyal medyada büyük bir dayanışma var. Bu önemli bir nokta. Yurtdışından gelen manevi destek, İran'daki insanlara sahip olduklarından daha fazla cesaret veriyor. Özgür toplumlarımız rol modelidir - bu yüzden rol model işlevimize elimizden gelenin en iyisini yapmalıyız.

Ve yine de kendi ön kapımızın önünü süpürmemiz gerekiyor. Sakin, liberal Lüksemburg'da eşitliğimiz kanunla güvence altına alınmıştır. Bu iyi, ama hepsi bu kadar değil. Avrupa'nın en yüksek karar alma organlarına kadar ne kadar eşitsiz olduğu geçtiğimiz hafta bir kez daha gösterildi. Son zamanların en önemli sosyal ve ileriye dönük görüşmeleri olan Üçlü ‘de, Senningen Kalesi'nde yaklaşık 50 kişi bir arada oturdu. On tanesi bile kadın değildi. Daha iyisini yapabilmeliyiz. Ve bunu yapmak cesaret bile gerektirmez.

Patriarşlara yol göstermek için kadınlara ihtiyaç var. Tanrı ya da Allah bir kadın değildir ve üçüncüsü, yani İsa da kadınlarla böyle olmadı. Kendisini erkeklerle kuşatmayı tercih etti, nedenini kimse bilmiyor. Bu yüzden erkekler ve tanrılar, kadınlara aşağılıklarını göstermek için her zaman en büyük iftiraları uydurmuşlardır. Kadının dünyaya getirmesi gereken çocukları var, o kadar. Sosyal mertebe keçi ve deve kadar. Erkeklerin dar görüşlülüğü, 21. yüzyılda bunun hala mümkün olduğunu gösteriyor. En azından cinsel olarak bastırılmış dini liderlerin görevde olduğu ülkelerde. Ayrıca, genç erkekleri, beyinlerine ağza alınmaz sözleriyle beyinlerini mühürledikten sonra ölüme gönderiyorlar. Kutsal kitap. Bu arada okuma yazma bilmeyen birinin yazdığı kutsal kitap bugüne kadar eleştiriye izin vermiyor- (Salman Rüştü) Bu liderlerin neden kendilerini havaya uçurup cennete girmemeleri anlaşılmaz. Yoksa bu kadar çok bakireden korkmalılar mı?

Müthiş!

Dinlerin olmadığı bir dünya çok daha barışçıl olurdu. Herkes istediğine inanmalı ve zaten hiçbir doktrini takip etmemelidir. Patrikhanenin Tanrı ile ilgisi yoktur. Dinler ve onların dogmalarının amacın dini suiistimal ederek başkalarından her ne pahasına olursa olsun güç ve zenginlik elde etmektir.  Umarım İran'daki kadınların şu anda yaptıkları, Irak, Afganistan, Pakistan gibi diğer ülkelere yayılan bir kıvılcım olur.

25 Eylül 2022, Lüksemburg